Diyarbakır, zengin kültürel mirası ve çeşitli etnik grupların bir arada yaşamasıyla Türkiye'nin en renkli şehirlerinden biridir. Bu çeşitlilik, şehrin dilsel yapısında da kendini gösterir. Diyarbakır şiveleri, aynı zamanda şehrin sosyal yaşamına, tarihine ve kültürel zenginliğine dair ipuçları taşır. Müzik, edebiyat ve günlük konuşmalarda bu şive ve lehçelerin etkisini görmek mümkündür.
DİYARBAKIR TÜRKÇESİ
Diyarbakır Türkçesi ise Güneydoğu Anadolu bölgesine özgü bazı ses değişiklikleri, kelime dağarcığı ve dilbilgisi özellikleri ile Türkiye Türkçesinden ayrılır. Bu ağız, Türkçenin diğer ağızlarına göre daha farklı seslere Kürtçe kökenli sözcüklere sahiptir.
İşte Diyarbakır’da sık kullanılan bazı sözler ve anlamı:
Preze: Yalancı kişi atıp tutan
Teşkale: Olay çıkartmak
Haşat Etmek: Mahvetmek kırıp dökmek
Kotık: Sigara izmariti kısa boylu kişi
Heyf: Hınç almak yanına bırakmamak
Jehr: Güzel yakışıklı şık olmak
Zerzevat: önemsiz boş insan
Kuçe: Sokak
