Amerika’da yayımlanan yeni bir araştırma, erken yaşta ebeveyn boşanmasının çocuklar üzerindeki uzun vadeli etkilerini çarpıcı biçimde ortaya koydu. 5 yaşından küçükken boşanma deneyimi yaşayan çocukların ileriki yaşamlarında daha düşük gelir elde ettikleri, genç yaşta hamile kalma, suça karışma ve hatta erken ölüm gibi risklerle karşılaştıkları belirlendi.
BOŞANMA HAYATIN YENİDEN YAPILANMASINA NEDEN OLABİLİR
Newsweak'ın haberine göre, University of Maryland'dan Prof. Nolan Pope, University of California Merced’den Andrew C. Johnston ve ABD Nüfus Bürosu’ndan Maggie R. Jones’un ortak imzasını taşıyan araştırma, boşanmanın çocuklar üzerinde çok katmanlı bir etkisi olduğunu ortaya koydu. Araştırmacılar, boşanmanın yalnızca anne ve babanın yollarını ayırması olmadığını; hane gelirinde sert bir düşüş, annenin ve babanın çalışma saatlerinde artış, yeni mahallere taşınma ve aile yapısının bozulması gibi bir dizi zincirleme etki yarattığını vurguladı.
5 YAŞINDAN KÜÇÜK ÇOCUKLAR İÇİN RİSK
Araştırma, 1988-1993 yılları arasında doğan 5 milyondan fazla Amerikan çocuğunun federal verileri analiz edilerek gerçekleştirildi. Sonuçlara göre, ebeveynleri çocuk 5 yaşından küçükken boşanan bireylerde erken ölüm riski yüzde 55, genç yaşta hamilelik olasılığı ise yüzde 60 oranında artıyor. Özellikle finansal dengesizlik ve sık taşınmanın, eğitime erişimi ve sosyal çevreyi olumsuz etkilediği, bunun da bireyin yaşam boyu maruz kaldığı stres seviyesini artırdığı belirtiliyor. Aileden biriyle birlikte yaşarken yeni bir üvey ebeveynin dahil olması da çocukların duygusal gelişimi üzerinde karmaşık sonuçlar doğurabiliyor.
AİLE DİNAMİKLERİ ÇOCUKLARIN GELECEĞİNİ ETKİLİYOR
Boşanma sonrası hane gelirinde ortalama yüzde 50'lik bir düşüş yaşandığı ve bu kaybın ancak yarısının 10 yıl içinde telafi edilebildiği belirlendi. Ayrıca, boşanma sonrası taşınma oranı neredeyse üç katına çıkıyor ve ailelerin daha düşük gelirli mahallelere göç ettiği gözlemleniyor. Anneler ortalama %8, babalar ise yüzde 16 daha fazla çalışmak zorunda kalıyor. Bu da çocukların bakım ve gözetim süresinin azalmasına, okul başarılarının düşmesine ve sosyal uyum sorunlarına neden oluyor.
