Kenger çıktıysa, bahar tamamen gelmiş demektir. Torbaları kengerle doldurma zamanı şimdi. Peki, Pepug kuşu efsanesini bilir misin?

Toplaması kadar ayıklaması da
bir hayli meşakkatli. Ama piştikten sonra
tüm eziyetine değecek bir lezzete sahip.
Aslında kengeri önemli kılan
ne lezzetli oluşu ne de sağlığa olan faydası !
Onu önemli kılan; her şeyden ziyade öyküsüdür.

Kenger(kereng) denilince aklıma gelen ilk şey
pepug kuşudur. Onun öyküsü
Dersim yöresinde dilden dile dolaşırdı ben çocukken.
Hatıramda şöyle kalmış…:

Uzun zaman önce köylerin birinde yaşayan
biri erkek biri kız iki kardeş varmış.
Bu kardeşlerin zalim mi zalim bir üvey anneleri 
varmış. Baharın gelmesi ile beraber
üvey anneleri bu iki kardeşi kenger toplamak üzere dağlara göndermiş.
Ellerine verdiği sepetin ise altını delmiş.
Kardeşler kenger toplamak üzere çıkmışlar evden. Sepeti, erkek kardeş kendi sırtına bağlamış. Topladıkları kengerleri ayıklayıp sepete atıyorlarmış. 
Gün batarken sepeti indirip
dolup dolmadığına bakmışlar. Lakin sepette
bir tane dahi kenger yokmuş. 

Kız kardeş bu duruma çok sinirlenmiş,
bir yandan da korkuya kapılmış. Üvey annelerine
ne cevap vereceklerdi?
Erkek kardeşinin tüm kengerleri gizlice yediğini düşünür. Kardeşi ise kengerleri yemediğini söyler
fakat ablasını bir türlü inandıramaz.
Bu durum karşısında:

"Bana inanmıyorsan karnımı aç da bak !" der.
Ablası bunun üzerine kardeşinin karnını kesip bakar. Ama midesinde bir tane bile kenger yoktur.
Pişman olur fakat pişmanlık için artık çok geçtir..

Ölen erkek kardeşini oracıkta bir ağacın altına gömer. Başında ağlayıp
yalvarmaya başlar tanrıya.. Ondan,
kendisini kanatlandırmasını, bir kuş yapmasını diler. Dünya döndükçe
dağ- taş gezerek erkek kardeşinin acısını haykırmak ister.
Tanrı bu dileği kabul eder.
Kız kardeş oracıkta bir kuş oluverir.

O gün bugündür dağlarda gezip
erkek kardeşinin acısını haykırır:
"Peppo, kekko ! Kam kuşt, mi kuşt, kam şut mi şut"
(Ahhh, kardeşim ! Kim öldürdü ben öldürdüm,
kim yıkadı ben yıkadım/gömdüm) diye figan edip durur.

Bu sebepten ötürü her bahar
kengerlerin çıkmaya başlamasıyla beraber
pepug kuşunun acıklı ötüşü de başlar..