Diyarbakır Coğrafyası-6

 

En geniş bölge Diyarbakır havzası

Diyarbakır havzası, Güneydoğu Toroslar

ile Mardin- Midyat eşiği arasında

yer alır ve Dicle Bölümü’nün en geniş

yöresini oluşturur. Havzanın merkezi

kısımlarında yükselti 600–700 m civarında

iken kuzey ve kuzeydoğuya doğru

gidildikçe yükselti değerleri artarak

1000 metreyi bulur. Güneydoğu Torosların

bölge sınırları içinde kalan kısımlarında

Hazro, Kozluk ve Siirt civarında

bin metrenin üzerinde yükseltilere rastlanır.

Diyarbakır havzasında yerleşmeler

Güneydoğu Toroslar yayı üzerinde ve

havzanın merkezi kısmında olmak üzere

iki farklı jeomorfolojik ünite üzerinde

dağılmıştır. Dicle havzası sahip olduğu

doğal güzergah olarak önemini tarihi

dönemler boyunca korumuştur. Bu nedenle

yerleşmeler bu alanda kurulması

ve gelişmesinde fiziki faktörler kadar

ulaşım fonksiyonun da etkisi büyük olmuştur.

 

DiYArbAkır havzasının doğal bir

havza olarak ortaya çıkmasındaki etkenlerin

başında jeolojik ve jeomorfolojik

özellikleri gelir. Bu özellikler, yer şekilleri

açısından, daha önce de belirtildiği gibi,

geniş bir plato şeklinde sade bir görünüm

olarak belirmiştir.

Bu plato, çanaklaşmış havzalarla,

orta yükseklikteki kubbeleşmiş dağlar

ve tepelerden oluşmuştur. Geniş plato

sahaları taşıdığı step bitki örtüsü karakteri

ile küçükbaş hayvancılık faaliyetinin

yapıldığı önemli bir alandır. Koyun daha

sade topografyaya uyum sağlayan bir

hayvandır. Araştırma alanında özellikle

koyun dağılışı bu step sahalarında yer

alır. Havzanın kuzeyinde 2000–3000

m. yüksekliğindeki dağlar (Güneydoğu

Toroslar) bir duvar gibi yükselir. Akdağ

silsileleri (2561 m.), Uzuncaseki (Supuluz)

Dağı (2280m.), Akçakara Dağları

(2940 m.), Tosun (Anduk) Dağı (2830

m.), Haçreş (2689 m.) ve Aydınlık (Sason)

Dağı (2967 m.), dağlarından meydana

gelen bu silsile, metamorfik Bitlis

Kütlesi'nin belkemiğini teşkil ederler.

Güneydoğu Anadolu'nun yaşantısında

yeri çok önemli olan, çok sayıda bol su

getiren ırmaklar, bu şiddetli yarılmış,

çok engebeli ve aşılması güç dağlardan

inerler. Yer şekillerinin yönelttiği doğal

yollar da Bitlis çayıvadisi ve Maden

oluğu örneklerinde olduğu gibi, bunlardan

bazılarının vadileri ile belirli boğazları

izleyerek Kuzey, Doğu ve İç

Anadolu’ya doğru sokulurlar.