Güneydoğu’da Toplumsal Cinsiyet Düzeni-12
Geleneksel değerlerin birçok alanda henüz
etkili olabildiği bölgede, bu durumun aksine yüksek
bir oranda (95,3) tek eşlilik eğiliminin hakim
olduğu ve çok eşliliğin bölgenin genelinde giderek
daha da düşük sevilere gerilediği bulgulara dayanılarak
söylenebilir.
Temelde boşanmaların hoş karşılanmaması dolayısıyla
seyrekliği ve çok çocukluluk eğiliminin
teşvik ettiği iki eli olanların oranı bölgede 4,7’iken,
ikiden fazla eli hane reisine ise bölgede hiç rastlanılmamıştır.
Bu dağılım tüm illerde yinelenmekle
birlikte, Adıyaman ve Gaziantep’in kent merkezinde
çokeşli hane halkına rastlanılmazken Şanlıurfa ve
Diyarbakır’da bu oranın yükseldiği görülmektedir
(Sencer 1993:281). Bu oran baka bir çalışmada
6 olarak tespit edilmiştir (Ökten 2004: 72).
Bu noktada çok eşliliğin düşük oranda saptanmasından
hareketle, geçmişte daha yaygın olan
bu uygulamanın, ekonomik etkenler ve insan
gücüne duyulan ihtiyacın eskisine oranla azalması,
eğitim düzeyinin nispeten yükselmesi nedeniyle
giderek yaygınlığını yitirdiği sonucuna da varılabilir.
Çok yaygın olmasa da bölgede görülen çok eşlilik
de diğer tüm sosyal olgularda olduğu gibi birden
fazla faktörün etkileşimi ile açıklanması gereken
bir durumdur.
