Kişi kendine saygı duymalı öncelikle. Kendine saygısı olanın tüm çevresine, topluma, hayvanlara, bitkilere ve çevreye saygısı olur.
Toplumumuzda eksik olan bu durum genel bir ahlaki çöküntüyü de beraberinde getiriyor maalesef.
Oysaki hep hayranlıkla anlattığımız Japon kültüründen daha kadim ve güzel bir kültüre sahiptik.
Bence artan nüfusa yeterince eğitim verememek ve bu nüfusu olması gereken sosyal eşitliğe ulaştıramamakta yatıyor.
Kaliteli bir yaşam için yeterli imkanı bulamayan bireyler farklı yollara başvurarak zenginleşmek istemekte ve bunun için tüm benliğinden ve özsaygısından ödün vererek farklı kişiliklere dönüşmektedirler.
Hal böyle olunca da tamamen huzursuz, hoşgörüsüz ve agresif davranışlar sergileyen bir toplum olup çıktık.
Tahammülsüz ve saygısız olduk.
Aile bireylerine saygı göstermiyoruz, büyüklere saygı göstermiyoruz, küçüklere sevgi göstermiyoruz, bizler gibi yaşama hakkı olan diğer canlılara tahammül göstermiyoruz, doğaya saygı göstermiyoruz. Trafikte, komşulukta, evde, işte, okulda, alışverişte kimsenin bir birine tahammülü kalmamış durumda maalesef.
Kişinin karşısındakine saygısı öz saygısının bir yansımasıdır.
Kendimize de saygımız kalmadı.
