Kasım ayının ilk haftasındayız. Tribünlerde serin bir rüzgar, Diyarbakır’da umut var. Amedspor, ligin ilk çeyreğini geride bırakırken nefesini yukarılara üflemeye başladı.
Erokspor 24 puanla zirvede, Amedspor ise 23 puanla dördüncü sırada yer alıyor. Fark sadece bir adım ama o adım Diyarbakır’da atılırsa çok şey değişir.
Amedspor artık bir sürpriz değil. Keçiörengücü’nü 4-1, Manisa’yı 3-0’la mağlup etti. Her hafta biraz daha oturan bir kadro var sahada. Hırs, inanç mücadele tribünden sokağa taşan bir enerji… Futbolcular artık sadece 3 puan için değil bir kentin onuru içinde oynuyor.
Elbette kolay değil. Önlerinde Erokspor, Bodrumspor, Pendikspor gibi oturmuş sistemli rakipleri var. Ama Amedspor’un farkı tamda burada başlıyor. Amed sistemin takımı değil, İnadın, inancın ve onurun takımı. Savunmada zaman zaman açıklar verse de, hücumda attığı 28 golle ligin en üretken ekiplerinden biri. Amed gol attıkça Diyarbakır gülüyor coşuyor, top fileyle buluştukça umut büyüyor.
Kritik dönemeçler yaklaşıyor. 30 Kasım’daki Erokspor maçı, bu sezonun pusulası olabilir. Çünkü bu takım bir kez zirve kokusunu alırsa, kolay kolay bırakmaz.
Yıllardır aynı şeyi söylüyoruz: Amedspor sadece bir futbol kulübü değildir. Bu şehir için bir kimlik, bir direnç simgesidir. Şimdi o simge yeniden parlıyor. Belki ligin en pahalı kadrosu değil ama en yürekli takımı.
Tribünler dolsun taşsın; çünkü bu rüzgar doğru yönden ve doğru zamanda esmeye başladı. Bu şehir uzun zamandır bir hikâye bekliyor: “Bu sene o sene!”
